Ravi Barcelona'da :) 1. gün

Bir sonbahar günü Şentürk ailesinin evinde bebişleri uyutup keyif zamanı geldiğinde sohbete tutulmuşken telefonumun titreşimiyle irkilip göz ucu ile gelen maile baktım...Pegasus saolsun yine kampanya maili göndermiş...Normalde direk silerken şeytan dürttü açtım maili. Allahhh o da neeee!!! Barcelona biletleri Haziran'da 39 Euro!!!!
Yüksek lisansını İngiltere'de yapan ben, neredeyse bütün Avrupa'yı gezmiş ama Barcelona için bir türlü fırsat bulamamıştım. Ama görmek, gezmek ve havasını solumak istediğim yerlerin en başını çekiyordu...İşte fırsat dedim!!!
Koyu bir sohbete dalmış gruba birden Barcelona'ya gidelim mi diye bir atlayışım var ki...:)
Aradan abartmıyorum 15 dk geçti ve biz biletlerimizi almıştık:)
Şentürk ailesi; Ada, Adanın annesi İclal, babası Volkan, teyzesi Tülay, babaannesi Şenay teyze, Topcu ailesi; Ravi, Ravi'nin annesi ben:) , babası Erkan ve anneannesi Fatma olarak grup kurduk! Barcelona yolcusu kalmasın;)
16 Haziran-21 Haziran arasında geçirdiğimiz tatilin tadı damağımda hala desem....Hatta abartıp Barcelona'ya irtica etmeyi bile düşündük desem...:)

Gerçi tatilimizin başlangıcı biraz sıkıntılı oldu...Ravi gidiş tarihimizden 1 gün önce hastalandı:( Ateş, kuşma, burun akıntısı derken hemen soluğu hastanede aldık...Neme lazım eğer kötüleşirse oralarda naparız:s
İyi ki de gitmişiz, ufaklık yaz vakti kapmış mikrobu ve grip olmuş..:(
Hemen antibiyotiğe başladık...Bazı annelerden tepki almadım değil (hatta buna babamız da dahil) Hasta hasta çocuk yurt dışına tatile mi götürülürmüş...Sanki çöle götürüyorum çocuğu!!...Neyse dinlemedim tabikiiiii... Koyduk ilaçları çantamıza çıktık yola...Uçuşumuz sabah erken saatteydi. Ravi o gece pek uyumadı, bizi de uyutmadı tabii:( Ama sabah verdiğim ilaçlar sayesinde hem hava alanında hemde uçuş boyunca uyudu. Allah'tan uçak boştu, bir sıra Ravi ile benimdi de Ravi'yi koltuk boyunca rahat rahat yatırabildim.

Sağ sağlim Barcelona'ya ayak basıp, valizlerimizi kapıp metroya yol aldık.. Gitmeden önce bütün araştırmalarımı yapıp, kiraladığımız dairelerin metroya yakın olduğunu öğrendiğimden metro ile gitmenin doğru ve ucuz olacağını düşünmüştüm...Ama yanılmışım!! Siz siz olun, özellikle büyük bavulla ya da çocukla gidiyorsanız hava alanından merkeze servisler var, onlarla gidin!! Acayip rahat! Metro ile 3 kez hat değiştirdik ve asansörleri bir türlü bulamadık!!!! Tatilin bu kısmı biraz çileli oldu :( Ama olsun bomba gibi bir tatil bizi bekliyordu!!...

2 aile için merkeze ve sahile çok yakın 2 daire kiralamıştık. Fiyatları da çok iyi idi...Kişi başı gecelik 40 euro ya geliyordu (Bebişler beleş;) Dairelerden biri tek yatak odalı studio tipi (bu bizimki), diğeri ise 2 odalı ve daha büyük idi (bu da Şentürk ailesinin).
Hemen yerleşip, biraz dinlenip  koyulduk yola...Biraz keşif yaptık etrafta;) Önce karnımızı doyurduk, sonra La Ramblas 'da (kiraladığımız ev La Rambla's daydı; bu cadde bizim İstiklal caddesi gibi boylu boyunca mağazaların, cafe ve restaurantların olduğu sahile doğru uzanan en ünlü caddesi Barcelona'nın) biraz gezintiye çıktık...Ev için alışveriş yapıp eve dönüp akşam yemeğini evde yedik. Çocuklu tatile çıkıyorsanız en rahatı ve güzeli ev kiralamak ve evde yemek yapıp yemek...Bizim anneanne ve babaanne avantajımız olduğundan dışarıda yemek yemektense evde hazırlayıp yemek daha rahat oldu...Keza akşamları dışarı çıkma konusunda da anneanne ve babaannenin avantajı paha biçilemez! ;)
Akşam yemekler yendi, biraz dinlenildi, bebişler uyutuldu ve genç anne&babalar Barcelona sokaklarına attılar kendilerini:) Sahilde kısa bir yürüyüş sonrası birer kokteyl ile günün yorgunluğunu attık:)
Bu arada Ravi Barcelona'nın havasından mı yoksa ilaçların ani etkisinden mi bilinmez hemen toparladı kendini bebişim ve o halsiz Ravi gitti eski neşeli, hareketli oğlum geri geldi çok şükür;)

Ravi 1 yaşında... 11.11.2012

Can parçam….
8 Kasım 2011 saatler gece yarısını gösterirken artık zamanın geldiğini ve çıkmak istediğini, o zamana kadar hiç atmadığın kadar güçlü tekmelerle ilk hissettirdiğinde, bana ‘işte geliyor’ dedirdiğin andan itibaren tam BİR YIL geçti…..
Sesini ilk duyduğumda ki duygu karmaşasını kelimelere dökmeyi bırak en ufak bir ifade bile söz konusu değil…Bunu ancak ANNE olanlar anlar…
O ufacık ameliyathanede duyulan ilk ‘İNGA’ların hayatım boyunca duyduğum en güzel sesti bana…Ufacık burnun yanağıma değdiğinde aldığım koku en güzel koku…ufacık bedenin ilk defa kollarımın arasındayken, bana ilk bakışın en güzel an…
İlk gülüşün, ilk dişin, ilk dönüşün, ilk adımların, ilk aguların, ilk kelimelerin…ilklerin her zaman çok özel olacak annen için aynı senin ‘ÇOK ÖZEL’ olduğun gibi…
Bugün yine hayatımın en güzel günlerinden biri, sen geldiğinden bu yana hergün olduğu gibi…Seni çok seviyorum oğlum, DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN…Tüm sevdiklerimizle hep beraber nice mutlu yaşların olsun…

İlkler her zaman özeldir, güzeldir... İlk doğum günü de bunlardan biri...Evet belki hiç bir şey anlamayacaktın, eğlenmeyecektin ama seni seven insanlarla birlikte olmak, bu günü kutlamak, özel ve güzel bir şeyler yapmak istedim...Bütün organizasyon annen ve babana ait...1 ay öncesinden her şeyi özenle düşünüp hazırladık...Hazırlarken de çok keyif aldık babanla...O gün bizimle olan herkese tekrar teşekkürler...

En son yazıdan sonra kocaman bir merhaba..!

Neredeyse tam 1 sene olmuş son yazımdan bu yana...Bir sene aralıklarla yazmaya başlamışım; düşünün artık ne kadar tembelleşmiş-im...Ya da ne kadar vakit-sizleşmiş...
Bu arada Ravi tam 27 aylık oldu..Artık konuşmaya da başladı...Çocuk büyüdükçe hayat daha zorlaşır derler ya, evet belki biraz daha zorlanıyor insan ama daha bir keyifli oluyor bence...
Kendinize ayırdığınız zaman daha azalıyor ama birlikte geçirdiğiniz keyifli zamanlar çoğalıyor...
Birlikte oyun oynamak acayip keyif veriyor bana...Zaman oluyor birlikte kitap okuyoruz, kule yapıp yıkıyoruz, birlikte banyoda şarkı bile söylüyoruz:) Hatta bazen akşam eve geldiğimde stresli bir gün geçirmişsem açıyoruz müziğin sesini birlikte dans edip bağırıyoruz:) (en çok da bundan keyif alıyorum;))

Son bir sene içerisinde yaşadıklarımızı paylaşmak, bir anı olarak Ravi'ye saklamak ve belkide o anların hiç bitmemesini istediğimden (okurken tekrar yaşarım hayalimde diye düşünerek) tekrar ve tekrar işte Ravi....